ا شنیدن کلمه تولید، ذهن‌مان مستقیماً سراغ کارخانه‌ها می‌رود، در حالی‌که تولید منحصر به کالا نیست و شامل خدمات هم می‌شود. «تنها کافی است ذکر شود که در دو دهه اخیر بیش‌ترین تحول نه در بخش صنعت بلکه در بخش خدمات بوده است. از دلایل دیگر اهمیت بخش خدمات در اقتصاد جهانی ارتباط خدمات با فرآیند تولید، توسعه اقتصادی و ایجاد فرصت‌های شغلی است. در سال‌های اخیر خدمات حدود دو سوم تولید ناخالص داخلی (GDP ) کشورهای جهان را تشکیل می‌دهد. سهم ارزش افزوده بخش خدمات به موازات درآمد کشورها به نحو فزآیندهای در حال افزایش است.»
در فرایند تولید خدمات آموزشی، بهداشتی زنان از نقش مهمی برخورداند. زنان بدلیل برخورداری بیشتر از قدرت احساس و عاطفه نقش پر رنگی را در فرایند آموزش و بهداشت ایفا می‌کنند. هر چه کیفیت حضور زنان در عرصه‌های آموزش (آموزش و پرورش، آموزش عالی و …) و بهداشت (از وزارت بهداشت و درمان گرفته تا خیریه‌های عرصه سلامت) بالاتر رود؛ نیروی کار سالم‌تری از لحاظ جسمی و روحی وارد بازار کار خواهند شد و توان اقتصادی کشور در شرایطی که با هجوم دشمن مواجه‌ایم بیشتر خواهد شد. اما این دو عرصه مهم برای تقویت و پیشرفت نیازمند پشتیبانی در عرصه تحقیقات می‌باشد.
برای انجام بخش اعظمی از تحقیقات علی‌الخصوص تحقیقات علوم انسانی نیاز به حضور در مکان خاصی نیست و انعطاف قابل توجهی با زندگی زنان دارد. به عنوان مثال می‌توان این‌گونه شغل‌ها را در قالب دورکاری تعریف کرد که زنان بتوانند در جوار اعضای خانواده‌شان آن را به سامان برسانند. این در حالی است که بخش اعظمی از فرایند تولید علم در بخش تحقیقات نهفته است که می‌تواند به تندتر شدن سرعت پیشرفت در کشور منجر شود.
بخش مهم دیگری که زنان می‌توانند در آن تأثیرگذار باشند، تولید کالاها و خدمات خانگی است. زنان می‌توانند با تولید کالاهای خانگی (مواد غذایی(ترشیجات، مرباها و …)، پوشاک (دوخت بخشی از لباس های مورد نیاز اعضاء خانواده)، پرورش گل و گیاه و …) و خدمات خانگی (تدریس خصوصی مهارت‌ها، خدمات آرایش‌گری و …) بخشی از بار هزینه‌های خانواده را بکاهند و نقش موثرتری در اقتصاد خانواده و جامعه داشته باشند و مصرف‌کننده‌ی صرف نباشند.
هر چند نظام قیمت‌گذاری بازاری موجب می‌شود تا نقش زنان در اقتصاد خانوار و کشور نادیده گرفته شود اما بسیاری از آنان با وجود تحصیلات مناسب به دلایل فرهنگی و اجتماعی و گاهی اقتصادی، کار در خانه را به کار در بازار ترجیح می‌دهند و بخش عمده‌ای از زمان خود را در خارج از بازار کار سپری می‌کنند.
در هر حال زنان چه حضور مستقیم در فرایند تولید داشته باشند و چه غیر مستقیم، فشاری را متحمل می‌شوند. چرا که فرایند تولید در هر اقتصادی (علی‌الخصوص اقتصاد مقاومتی که با هجوم دشمن مواجه است) نیازمند تلاش و داشتن قدرت ریسک‌پذیری بالایی است. فشاری که به فعالان بخش‌های تولیدی وارد می‌شود (مثل کمبود منابع، وجود رقبای پر قدرت خارجی، مشکلات واردات مواد اولیه خارجی و …) غالباً به خانواده‌های فعالان تولید و مشخصاً به زنان این خانواده‌ها منتقل می‌شود. هر چه زنان شرح صدر بیشتری در پذیرش این مشکلات داشته باشند، قاعدتاً فعالان بخش تولید هم با انگیزه و نشاط بیشتری به استقبال مبارزه با مشکلات خواهند رفت.
همچنین مادرانی که فرزندان‌شان را متوقع از پدر، خانواده و جامعه بار می‌آورند، با قدرت ریسک‌پذیری پایین به طور حتم اثر متفاوتی بر فرایند تولید خواهند گذاشت تا مادرانی که فرزندان‌شان را پرکار و متوقع از خداوند بار می‌آورند با قدرت ریسک‌پذیری بالا. پس هر چه شرح صدر مادران بیشتر باشد، احتمال تربیت فرزندانی صبور با روحیه تلاش‌گری هم بیشتر خواهد شد و امید به حرکت فزاینده بسوی پیشرفت هم بیشتر خواهد شد.
با این حال حضور زنان در فرایند تولید در اقتصاد مقاومتی می‌تواند به نیت‌های متفاوتی صورت بگیرد. مثال عینی‌اش را برای خیاطی می‌زنیم که می‌شود به بقیه موارد هم تعمیم داد.
گاهی یک زن برای فرزندش لباس می‌دوزد به نیت تفاخر تا دیگران بگویند به به این زن چقدر هنرمند است و چه خیاط خوبی است! فرض دوم این است که برای صرفه‌جویی در زندگی همسرش این کار را انجام دهد. فرض سوم این است که بگوید لباس را خودم می‌دوزم تا مجبور نشوم لباس خارجی بخرم و نیاز کشورم به ارز خارجی بیشتر شود. پس تا اندازه‌ای که می‌توانم کمک می‌کنم تا قدرت ارزی کشورم بالا برود. فرض چهارم این است که می‌گوید من کاری به قیمت ارز هم ندارم.
مقام معظم رهبری یک نظامی را رهبری می‌کنند که اگر این نظام در جهان بدهکار باشد، مانند بلندگویی است که صدایش همراه با خش‌خش بوده و گوش‌خراش است؛ لذا صدای این مکبر اسلام به عالم نمی‌رسد. اگر من بتوانم به موازنه ارزی کمک کنم به رسیدن صدای مکبر اسلام به عالم کمک کرده‌ام. و از آن جایی‌که «الاعمال بالنیات» می‌باشد، پس به اندازه سطح نیت می‌توان در عرصه‌های مختلف اجتماعی حضور داشت. چه بهتر که افق دیدمان را به جای منحصر کردن در حد خود و خانواده‌مان به بالاتر ها سوق دهیم و به فکر بالا بردن پرچم اسلام در مقابل کفر باشیم.
منبع : زنان پرس